Hypnos - The GBG Sessions

• BandHypnos [SE]
• TitelThe GBG Sessions
• Release datum20-04-2018
• LabelThe Sign Records [SE]
• PromotorC Squared Music [CA]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. Ain't No Fool
02. Border Patrol
03. Hands Of Evil
04. Nightmares
05. Looking Out
06. 1800
07. The Mountain
08. Gimme! Gimme! Gimme!

Zoals je misschien al uit de titel kunt afleiden is The GBG Sessions niet het nieuwe studio-album van het Zweedse Hypnos. Na twee CD's (Hypnos, 2014 en Cold Winds, 2016) werd het tijd voor een nieuwe zanger. In de persoon van Linus Johansson (ook: Trial) is die gevonden, en dus vond de band een gelegenheid om de goede man aan het publiek voor te stellen.

Dat gebeurt dan door middel van dit tussendoortje: The GBG Sessions bevat twee nieuwe tracks (Ain't No Fool en Looking Out; voorproefjes van het later dit jaar te verschijnen nieuwe album), een cover van ABBA's Gimme Gimme Gimme en verder live-in-de-studio-uitvoeringen van eerder verschenen tracks. Het GBG in de albumtitel staat simpelweg voor Gothenburg, waar vandaan de opnames (en de band zelf) stammen.

Mocht 'twin-gitaren-klassieke-hardrock' een genre zijn, dan is dat precies wat Hypnos ten gehore brengt. Ik hoor er nog altijd vooral veel Thin Lizzy (en Iron Maiden en andere NWOBHM; maar die hebben hun invloeden ook daar weer vandaan wat dat aangaat) in, naast vleugjes jaren '70 Kiss (ook die band liet dat typische harmonieuze gitaarwerk horen), Deep Purple en Uriah Heep, maar die laatste twee dan zonder orgel. Hoofdzakelijk uptempo, met de hoofdrol voor het uitstekende gitaarwerk en een fikse portie groove.

De kracht van Hypnos zit 'm in de uitgesponnen, jam-achtige karakter van de nummers (Hands Of Evil, 1800, The Mountain), die over de volle lengte overtuigen, zonder dat het dus ook maar een moment langdradig dreigt te worden. De ABBA-cover overtuigt doordat ie zeer naturel klinkt: de kenmerkende melodieën worden hier door de gitaren gespeeld, zodat het nummer in de stijl van Hypnos klinkt (en me een heel klein beetje aan Ghost doet denken). Sowieso stelen de flitsende gitaarsolo's hier over het algemeen de show.

Al met al is The GBG Sessions een leuk opvullertje van de periode tussen twee albums. De zang zal een typische love it or hate it kwestie worden denk ik, ik verwacht niet dat iedereen de bij vlagen geknepen, cleane vocalen zal kunnen waarderen, maar ze passen in elk geval prima bij de opwindende hardrock van Hypnos.