Loading...

Incarnate - Hvman Svffering

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 08-12-2016

Tracklist

01. Withering Dreams
02. Domination
03. Countdown
04. 44 Days Of Hell

Incarnate, ik moest even diep graven in mijn geheugen waarvan ik die naam ook al weer ken. Begin 2011 blijk ik EP/mini-album Hands of Guilt / Eyes of Greed van deze Zeeuwse formatie besproken te hebben. Het is dus blijkbaar een paar jaar stil geweest ronde de band; op 31 oktober jongstleden verscheen pas een opvolger: de viertrack EP Hvman Svffering.

Al snel zie ik dat vergeleken met het vorige werkje de zanger vervangen is, maar dat de band verder intact is gebleven. Ook valt me direct op dat de vier nummers onderling nogal van lengte verschillen. De eerste twee halen nog geen drie minuten, de andere twee ruim boven de vier. Ik ben dan ook direct benieuwd wat dat doet met de muzikale insteek.

Dan blijkt me al snel dat Incarnate voortgaat op de al jaren geleden ingeslagen weg. Er wordt nog altijd naar hartenlust gestoeid om van diverse genres een geheel te smeden. Er zijn invloeden te horen van old school thrash en death metal, maar ook hardcore en metalcore, deathcore; en anderzijds ook nog eens groove metal. De eerste twee korte tracks zijn beukers van jewelste; snelle nummers die het beste halen uit een thrash/death en vooral hardcore mix. Noest stampend en opzwepend doet de muziek z'n werk: dit smaakt naar meer.

Daarna doet Countdown het een stuk rustiger aan. Niet qua intensiteit, wel qua tempo. Dit heeft in eerste instantie wat meer weg van groove metal a la Machine Head. Er wordt ook wat meer tijd genomen voor een deugdelijke opbouw, tegelijk brengt dit ook wat meer afwisseling met zich mee. Die moddervette breakdown naar het einde toe maakt het plaatje helemaal compleet. 44 Days Of Hell borduurt daar op voort en laat ook weer een afwisselende track horen. Met een enigszins ingetogen begin via midtempo beukwerk tot aan een versplinterende versnelling: hier zit ook weer de nodige groove, melodie (korte gitaarsolo) en hakwerk in verstopt.

Incarnate laat nog altijd horen niet voor een gat te vangen te zijn. Er worden meerdere zware metaalsoorten in een blender gekiept om daar een eigen smaakje van te brouwen. Of dat bevalt ligt waarschijnlijk aan je eigen voorkeur, ik vind het wel wat hebben. Het is niet altijd even origineel of spannend wat de band laat horen, maar de poging om naar eigen inzicht een brouwseltje te bedenken wordt zeker gewaardeerd. Ik vermoed dat Incarnate op het podium in staat moet zijn om een stevig feest te bouwen: daar lijkt deze muziek me bij uitstek voor gemaakt!

Martijn Geelhoed - vocals

Chris de Nood - guitars

Bram van Houte - bas

Leon Kriekaard - drums