Loading...

King Legba & The Loas - Back From The Dead

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 29-04-2019

Tracklist

01. Back From The Dead
02. Ghost Train
03. Voodoo Witch
04. Moonchild
05. Resist The Gods
06. A Little Pity
07. No Surprise
08. Home

King Legba & The Loas, wat een naam, wat moet je daar nou weer mee, was mijn eerste gedachte toen ik die bandnaam las. Het blijkt te gaan om een trio afkomstig uit Basel, Zwitserland. Opgericht in 2011 debuteerden ze in 2013 met een zelfgetitelde EP. Vervolgens duurt het tot dit voorjaar eer de band de eerste langspeler af heeft; althans uitbrengt: Back from The Dead.

Die albumtitel sluit in elk geval prima aan bij hoe de band z'n eigen muziek beschouwt: 'Voodoo Injected' of 'Voodoo Undead' Rock ‘n Roll zijn de namen die de band z'n muziek meegeeft. In de praktijk betekent dat een soort van rauwe garagerock, met enerzijds een ondertoon van bluesy oorsprong, en anderzijds uitschieters naar psychedelische rock, stoner, en soms wat punk en grunge. Het album is opgenomen in Zweden door/met Tomas Skogsberg, die onder anderen ook bands als The Hellacopters en Backyard Babies onder handen heeft gehad. Dat geeft wel een beetje een richting aan waar je de muziek kunt zoeken, met die typische Scandinavische rauwe feel. Raakvlakken zijn er wat mij betreft ook wel met Peter Pan Speedrock, en dus ook Motörhead; maar bijvoorbeeld ook Ramones.

De acht tracks op Back From The Dead zijn alle kort, kracht, straight to the point. Onderling hoor ik vrij weinig afwisseling; het is echt een kwestie van zonder poespas beginnen, gas open en gaan. Ondanks de rauwe energie is de muziek bij vlagen ook nog best pakkend, zoals opener en titelnummer Back From The Dead in het refrein laat horen. Zo catchy zijn echter niet alle tracks, omdat in het algemeen het tempo een stuk hoger ligt. Daarnaast gaat de eentonige, vervormde zang me na een paar nummers behoorlijk irriteren.

Hoewel lekker energiek en opzwepend ben ik niet onder de indruk van de muziek van King Legba & The Loas. Voor mij is het niet meer dan party-muziek, zonder pretenties, onschuldig vermaak. Enige uitzondering is misschien afsluiter Home, dat een stuk trager en dreigender is vergeleken met de overige tracks. Hier wordt geprobeerd wat meer sfeer te scheppen, dat vind ik dan nog wel aardig. Voor de rest denk ik dat ik Back From the Dead weer snel ben vergeten.

Marco Grementieri - bas, zang

Tobi Glanzmann - gitaar, zang

Silvio Spadino - drums