Lamp Of Murmuur - The Dreaming Prince In Ecstasy

• BandLamp Of Murmuur [US]
• TitelThe Dreaming Prince In Ecstasy
• Release datum14-11-2025
• LabelWolves Of Hades Records [NL]
• PromotorSuspicious Activities PR [US]
• Genre Black metal

Tracklist

01. The Fires of Seduction
02. Forest of Hallucinations
03. Hategate (The Dream-Master's Realm)
04. Reincarnation of a Witch
05. Angelic Vortex
06. The Dreaming Prince in Ecstasy Part 1 – Moondance
07. The Dreaming Prince in Ecstasy Part 2 – Twilight Orgasm
08. The Dreaming Prince in Ecstasy Part 3 – The Fall
09. A Brute Angel's Sorrow

Lamp Of Murmuur kwam op mijn radar door de ruwe demo's die hij (eenmansproject) uitbracht. In die zin is het contrast met de échte studioplaten best opvallend omdat die best netjes in elkaar steken. Het stofzuigergeluid werd vervangen door een opgeruimd geluid. En dat is op The Dreaming Prince In Ecstasy niet anders.

Wel kleeft er een ambachtelijk randje aan waardoor het opgeruimde geluid je ook met de poten tot aan de liezen in de koude sneeuwvlakten van de jaren '90 zet. Want de periode 1993-1999 is niet alleen te kwalificeren als de periode van grunge, Van Dik Hout en eurodance. Nee, ook de black metal kreeg in die jaren de vormen waarmee de generaties erna het bleven doen. Lamp Of Murmuur eert die dagen. Want na het intro dringt zich het lange Forest Of Hallucinations direct aan je op met allerlei flarden die van de Scandinavische acts van weleer zijn komen wegwaaien. Denk hierbij aan de oude Dimmu Borgir en Covenant voor het duiden van de voornaamste invloeden. M.'s vocalen klinken ook gewoon als die van Nagash die diep in de mix ingegraven wordt.

Het navolgende Hategate (The Dream-Master's Realm) is wat meer rechtdoorzee en drijft wat op de fundamenten gesmeed uit oude thrash-invloeden van de vroege Exodus en Dark Angel. Tegelijkertijd klinkt er ook wat Dissection in door. De onstabiele cleane bezwerende zanglijn in het slot zorgt voor de definitieve knik naar de oude zwartmetalen meesters. Het wordt de opmaat voor wat meer gif dat gespuwd wordt als Reincarnation Of A Witch de luisteraar in haar betoverende wurggreep neemt. Aan afwisseling geen gebrek, zeg maar. Angelic Vortex vormt een intermezzo maar had ook net zo goed zo niet beter als uitgeleide van het voorgaande nummer kunnen dienen. Het biedt rust, bezinning en introspectie.

Daarna is het tijd voor het epische titelnummer dat voor het gemak in drie delen opgeknipt wordt. Het eerste deel doet mij denken aan het geluid van Gehenna ten tijde van Second Spell. Het gaat al marsend van start en de toetsaccenten geven een mysterieus tintje aan het stuk mee. Part II laat zich dan opbouwen als een soundscape met een heus (oude) U2-achtig kickdrum met dito gitaarweefsel voordat de vierkwartsmaat instart. Eigenlijk best wel gewaagd om zo'n rellerig rockelement in in het middeleeuwse koboldenlandschap in te brengen. De wave-vocalen trekken de balans helemaal scheef. Maar potverdorie, dit is wel gaaf hoor! Het is de onverwachte wending die niets afdoet aan de atmosfeer maar toch heel vreemd aanvoelt. Part III brengt de boel via een heavy metal-motiefje weer terug in het zwartmetalen gareel. Met een huilende leadgitaar die wanhopig door de nachtelijke duisternis heen probeert te breken.

A Brute Angel's Sorrow is het introspectieve uitgeleide dat deels door dungeon synth- en deels door zang-geluiden gedragen wordt. Het versterkt het decor van de magische wereld van bosgeesten, waternimfen, weerwolven en ander folkloristisch gespuis dat voortdurend opgeroepen wordt. In die zin druist dat wat in tegen de tekstuele thema's van het album die toch wat meer aardse zaken zoals opstand en verval behandelt. Dondert allemaal niet. Want het is echt genieten van de ouderwetsche myserieuze toon die het album neerzet.

Voor mijn gevoel is The Dreaming Prince In Ecstasy net wat gruiziger, spannender en vooral eigenwijzer dan Saturnian Bloodstorm uit 2023. Ik verwacht niet dat liefhebbers van het obscuurdere demomateriaal direct de handen op elkaar knallen voor dit nieuwe album, maar wie een zwaarmoedig hart heeft voor de vorming en verbreding van de tweede golf moet dit album toch eens een kans geven.