Locus Control - Liggur

• BandLocus Control [BE]
• TitelLiggur
• Release datum20-01-2017
• LabelEigen beheer
• Genre Postrock / metal, Progrock / metal, Stoner

Tracklist

01. Triskaidekaphobia
02. Le Diable du Tarot
03. Capricorn One
04. Soliloquy
05. Singapore-Newark
06. Beesting

Locus Control is opgericht in het Belgische Brugge in 2006. Mini-CD 287 ziet in 2010 het levenslicht, in 2013 opgevolgd door de eerste full length CD Attavita. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de band nog niet kende, maar dat kan ik nu goedmaken met hun tweede volledige CD Liggur, die in januari van dit jaar uit kwam.

Achteraf kan ik wel zeggen dat ik blij ben met deze kennismaking; Locus Control maakt namelijk behoorlijk interessante, en intense muziek. Het kwartet laat een mengelmoesje aan invloeden horen, waaronder progressieve rock en metal, postrock, en stoner (en wat mij betreft ook nog een vleugje spacerock en psychedelische invloeden). Dit levert heerlijk groovende muziek op, meestal met een hoofdrol voor de riffs; maar ook spanningsopbouw, sfeer, ingehouden passages en melodie worden zeker niet vergeten. En ook niet onbelangrijk: de opwindende rockmuziek van Locus Control is volledig instrumentaal (op de gesproken samples na dan).

En dan is natuurlijk altijd de vraag: kan een band een heel album lang blijven boeien zonder zang? Ik dit geval zeg ik volmondig ja. Want het Belgische kwartet heeft met Liggur een behoorlijk dynamisch, afwisselend en vooral onderhoudend album afgeleverd. De opener Triskaidekaphobia (voorafgegaan door een sferisch intro) legt in de basis de stoner-insteek van de band bloot. Heavy riffs en groove vechten om voorrang, en laten in combinatie met interessante tempo-wisselingen en meer ingetogen stukjes een prima eerste indruk achter.

Naar aanleiding van Le Diable du Tarot heb ik eens gekeken naar welke bands in het lijstje van invloeden staan van Locus Control, en dat blijken bijvoorbeeld Tool, Kyuss, Metallica, Mastodon, Baroness en Rush te zijn. Een indrukwekkende opsomming van dertig jaar rock- en metal-historie. Hoe kom ik daar nu bij? Ik vind Le Diable du Tarot qua opbouw en invulling opvallend veel overeenkomsten vertonen met Faith No More's Woodpecker From Mars (ook een instrumentaal nummer, van doorbraakalbum The Real Thing uit 1989). Ik had dus eigenlijk wel verwacht die naam ook in het rijtje terug te vinden, zeker omdat later op het album ook nog wel wat raakvlakken voorkomen.

Gelukkig laat het lange Capricorn One al heel wat meer een eigen smoel horen; hierop wordt weer naar hartenlust met diverse stijlen gesmeten om een lekker divers, en toch samenhangend nummer voor te schotelen. Het is dan in mijn beleving ook in dit soort epische nummers (Singapore-Newark is er ook zo eentje) dat Locus Control zich van z'n beste kant laat horen. Na het 'slaapliedje' Beesting had ik graag nog een spetterende afsluiter gehoord, maar helaas mocht het niet zo zijn. Hopelijk wordt die belofte op een volgend album ingelost.