Mantar - Death By Burning

• BandMantar [DE]
• TitelDeath By Burning
• Release datum07-02-2014
• LabelSvart Records [FI]

Tracklist

01. Spit
02. Cult Witness
03. Astral Kannibal
04. Into The Golden Abyss
05. Swinging The Eclipse
06. The Berserkers Path
07. The Huntsmen
08. The Stoning
09. White Nights
10. March Of The Crows

Drums, gitaar en vocalen; meer is blijkbaar niet nodig wanneer je een potje vuige black sludge, of om het even welk 'post'- genre hier benoemd kan worden, wil vervaardigen. Het duo uit Hamburg doet onder de noemer Mantar al twee jaar niks anders, en bracht vorig jaar in eigen beheer en in beperkte oplage debuutalbum Death By Burning uit. Inmiddels is de band opgepikt door Svart Records, dat het album vanaf februari 2014 fatsoenlijk distribueert.

Hoe log deze muziek ook is, het is dus juist de bas die ontbreekt. Evengoed mis ik dat geluid niet, drums en gitaar krijgen het voor elkaar om rauw en energiek de muzikale ruimte te vullen. Dat ik hierbij in eerste instantie aan onze Sardonische zuiderburen moet denken lijkt logisch, maar blijkt geen hout te snijden. De verschillen zijn groter dan de overeenkomsten, ondanks eenzelfde bezetting van het instrumentarium. Belangrijkste verschil is dat Sardonis puur instrumentaal is, en Mantar wel gebruik maakt van vocalen. Ok, nog een groot verschil: bij Mantar ligt het gemiddelde tempo aanmerkelijk lager.

Uiteindelijk komt een act als The Melvins qua geluid dichter in de buurt, al zijn er ook invloeden van primitieve black metal te horen. Aan de andere kant lijkt Motorhead, vooral vanwege het vuige rock 'n' roll-gehalte van deze muziek, ook een dankbare bron van inspiratie. Smerig mag gerust als sleutelwoord gebruikt worden om dit album te beschrijven.

Wat eventueel wel gemist wordt is wat variatie tussen de nummers. Op zich rossen en grooven de nummers heerlijk de pan uit, waarbij het een heel enkel keertje wat rommelig overkomt (Spit). In eerste instantie heb ik de aandacht er prima bij, al overtuigt opener Spit me nog niet echt, maar nummers als Cult Witness en Into The Golden Abyss gaan er in als bier. Zeer basic, maar even doeltreffend ramt de muziek zich m'n hersenpan in. Dat de zang niet helemaal mijn ding is, deze black metal-achtige krijs klinkt hier enigszins misplaatst, neem ik op de koop toe.

Op zich is de muziek niet heel spannend of uitdagend, eerder simpelweg beuken. Maar dan wel lekker beuken, want, zoals gezegd: doeltreffend. Dat de verveling dan na een track of zes, zeven enigszins toeslaat is haast begrijpelijk. Het gebrek aan compositorische hoogstandjes en afwisseling doen zich gelden; al ligt dat misschien net zo goed aan mezelf als aan de band en z'n muziek. Want het zijn zeker niet de minste nummers die de plaat afsluiten, White Nights en March Of The Crows mogen er net zo goed zijn als eerdere tracks op het album.

Evengoed vind ik Death By Burning een prima beluisterbaar album en een aanvulling op mijn ruige muziekcollectie, al was het alleen al vanwege de ongekende hardheid die dit duo teweeg weet te brengen.