Loading...

Plasmodium - Towers of Silence

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 02-05-2021

Tracklist

01. ParaMantra
02. Churning
03. Pseudocidal
04. Translucinophobia
05. Vertexginous

De Australische band Plasmodium schokte luisteraars vijf jaar geleden met hun verrassende debuutalbum Entheognosis, dat een overrompelende ervaring was van ruimtelijke, ingewikkelde zwartgeblakerde death metal. Okay, die zin komt uit de bio, en neem ik even over om de band - hoe beperkt ook- voor te stellen; want zelf kende ik het anonieme gezelschap Plasmodium nog niet. De opvolger heeft dus even op zich laten wachten, maar ook op Towers of Silence moeten we het doen met 'slechts' de muziek, en geeft het vijftal van down under nog niets van de eigen identiteit prijs.

Dit nieuwe album bestaat uit vijf nummers, en toch ruim 47 minuten aan muziek. Voorafgaand aan de release van dit album bracht de band één single uit, en dat is de afsluiter Vertexginous die werd uitgebracht in februari 2021. De single is lang, bijna dertien minuten lang, maar is daarmee nog niet eens het langste nummer van de plaat; dat is namelijk het achttien minuten durende Translucinophobia - het voorlaatste nummer op het album. Gecombineerd nemen deze twee laatste nummers op dit album dus meer dan tweederde van de lengte in beslag. Daar zal dan ook de nadruk op liggen verwacht ik.

De twee eerste nummers ParaMantra en Churning lijken bijna wel intro's, een voorbode, een waarschuwing misschien, voor wat komen gaat. We horen atypische extreme metal, geladen met energie en intensiteit, voorzien van donkere, demonische zang, chaotisch drumwerk, intens gitaarspel en zware basgeluiden. Weinig samenhang, eerder een grove uiting van boosheid of frustratie, qua sfeer een beetje punk-gerelateerd denk ik.

De overgang, of de omslag, komt met het serene begin van Pseudocidal, dat in het intro misschien een beetje Oosters aandoet, maar zich alsnog zal ontpoppen tot een dreigend nummer. In met name die twee genoemde zeer lange tracks is het vooral psychedelische black die de boventoon voert, en je wordt meegevoerd in misantropische of zelfs wel apocalyptische sferen. Voorzien van samples en ambient effecten worden de meeste angstaanjagende geluiden voorgeschoteld, waar je niks ander bij kunt bedenken dan rampspoed en waanzin. Dit betreft dan vooral het begin van Vertexginous.

Ik kan me tenminste niet voorstellen dat hier iets anders wordt gepreekt dan hel en verdoemenis. Het is even doorbijten, maar dan zul je toch echt ervaren hoe doordringend deze extreme muziek kan zijn. Ik kan dit prima ondergaan!

Fuath - Disembodiment

Demoninacht - Limbic Chaos

Nocentor - Reverberactions

Aretstikapha - Invocations

Yen Pox - Spiteful Whirlwind Generation