Loading...

Putrefied Corpse - Left to Rot

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 11-06-2019

Tracklist

01. Intro I
02. Smashed to Pieces
03. Cordon Bleu of her Curvaceous Body
04. Embrace Death in Solitude
05. Bloodbath
06. Sociopathic Monstrosity
07. Intro II
08. Obliteration of Cerebral Arteriovenous Malformation
09. Procreation of the Rotten Flesh
10. Necrotopia - Zombie Apocalypse
11. Joyful Repeating Movement
12. Godly Beings [Obituary cover] [bonus]

Een nieuwe old school death metalband uit Nederland; weliswaar hebben we er daar al best veel van, maar de kwaliteit is over het algemeen zodanig hoog dat er best nog eentje bij kan. Zeker wanneer het doorgewinterde muzikanten betreft, en laat dat nou net ook het geval zijn bij Putrefied Corpse. Het collectief dat vandaag de dag bestaat uit Arjan van Loon (bas; Bloody Remains, Rotten Casket), Gerben Mol (drums; Burning Hatred, Iniuria, Phlebotomized), Martin Meijer (gitaar; Obliteration, Deificarum), Arno Ket (gitaar; Mass Decline, Deificarum) en brulboei Björn van Toorn (Pulmonary Abscess, Bloodsin, Disabuse, Disavowed, Devious) bestaat weliswaar al sinds 2013, maar brengt pas in het voorjaar van 2019 het debuut uit: Left To Rot. Dat doen ze dan wel direct via het gerenommeerde Spaanse label Xtreem Music.

Wie bij old school death trouwens direct denkt aan dat geluid van dat inmiddels uitgekauwde effectenpedaal en de melodieuze aanpak uit de Zweedse school kan ik onmiddellijk gerust stellen. Ok, de benodigde dosis groove is hier ook wel degelijk aanwezig (gelukkig maar), maar Putrefied Corpse moet het vooral hebben van de nadrukkelijke smerigheid die in eerste instantie de Amerikaanse bands tot kunst hebben verheven - de afsluitende Obituary-cover afkomstig van hun debuutalbum is een goede hint naar de muzikale insteek. Bruut, lomp en goor zijn hier de sleutelwoorden, terwijl ook de adequate technische uitvoering niet uit het oog verloren wordt. Daar staat dan weer dat typisch, maar heerlijk zompige geluid tegenover; enerzijds perfect qua rottende sfeer, anderzijds gaan daarmee - zeker bij een eerste luisterbeurt - misschien wel wat details aan de verwende oortjes voorbij.

Uiteraard smul ik van deze sonisch-orgastische vuilspuiterij als een te dik kind met te veel geld in de spreekwoordelijke maar voorspelbare snoepwinkel. Hebben hebben hebben! De originaliteitsprijs laat ik hierbij even buiten beschouwing, die gaat Putrefied Corpse echt nooit winnen. De aantrekkingskracht zit 'm wat mij betreft in de vunzigheid van het totaalplaatje. Vettige riffs, retesnel drumwerk, een vieze bas, en daar boven op nog die intens ruige en onaards diepe putrochels, afgewisseld met hysterisch gekrijs; wat wil je als liefhebber nou nog meer? Een blaffende grindcore-uitbarsting zeg je? Ok, daarin wordt ook voorzien middels Bloodbath. Echt, Putrefied Corpse biedt voor elk wat wils. Zelfs stampende hoempa-passages worden niet overgeslagen (Joyful Repeating Movement).

Naast het overwegend snelle gerampetamp voorziet de band wel degelijk in brute breaks naar slopende, lomp-vertragende passages; een combinatie die mijn eigen ingewandenstelsel volledig op z'n kop zet; geheel conform de sfeer die muziek en teksten oproepen. Luister bijvoorbeeld maar eens naar Obliteration of Cerebral Arteriovenous Malformation en Procreation of the Rotten Flesh. Vooral een titel als Cordon Bleu of her Curvaceous Body doet mijn verdorven doodsmetalen hartje - tevens als liefhebber van welgevormde en vlezige vrouwenlichamen - sneller kloppen, maar de letterlijke uitvoering ervan gaat me wel wat ver; zie de video hieronder. De muzikale escapades daarentegen bevredigen me in optima forma.

Putrefied Corpse (verrot lijk) doet z'n naam dus volledig eer aan. Veertig minuten aan rottend vlees en verminkte lichaamsdelen worden je in afwisselend moordend hoog of slopend traag tempo onder de neus gedrukt. De perfecte soundtrack voor een goeie ouderwetse slasher-film, inclusief alle rottende en stinkende details. Liefhebbers van brute old school death en grindcore-achtige horror-teksten slaan onverbiddelijk toe.

Arjan van Loon - Basgitaar

Gerben Mol - Drums

Martin Meijer - Gitaar

Arno Ket - Gitaar

Björn van Toorn - Zang