Loading...

Queensrÿche - The Verdict

Gepost in Reviews door Edwynn op 24-02-2019

Tracklist

01. Blood of the Levant
02. Man The Machine
03. Light-years
04. Inside Out
05. Propaganda Fashion
06. Dark Reverie
07. Bent
08. Inner Unrest
09. Launder the Conscience
10. Portrait

We kennen allemaal het verhaal van hoe Queensrÿche en zanger Geoff Tate in 2012 op onvriendelijke wijze uit elkaar gingen. Sindsdien zijn er twee kampen actief waarbij het kamp dat de naam Queensrÿche mag dragen nu aan haar derde album toe is. Van de oorspronkelijke line-up zijn nu alleen Eddie Jackson en Michael Wilton nog over. Parker Lundgren is ondertussen ook een soort van oudgediende en Todd LaTorre is de enthousiaste nieuweling die zich als een vis in het water voelt binnen deze gelederen. LaTorre mag voor The Verdict ook nog eens achter het drumstel zitten omdat ook Scott Rockenfield het strijdtoneel verlaten heeft.

De ontwikkeling van Queensrÿche met Todd LaTorre roept gemengde gevoelens op bij het grote publiek. Aan de ene kant zijn er mensen die vinden dat Queensrÿche zonder Geoff Tate en Chris DeGarmo geen Queensrÿche is en aan de andere kant zijn er de mensen die genieten van het opnieuw in ere herstellen van het oeroude werk dat juist onder de leiding van Geoff Tate zo onderbelicht aan het raken was. Queensrÿche is weer een metalband, kort gezegd.

The Verdict is dus de titel van het gloednieuwe album en het klinkt al bij de eerste luisterbeurt zo vertrouwd als wat. Sterk melodieus getint werk overstelpt met krachtige zang van LaTorre en het typische, herkenbare Queensrÿche gitaargeluid met die heroïsche loopjes. Empire is best dichtbij als je Blood Of The Levant of Light-Years beluistert. Dezelfde stadionfeel waarbinnen de voornoemde harmonieën op hun plek vallen is hier aanwezig. Een dynamisch en afwisselend nummer als Launder The Conscience gaat er evenzeer in als koek. Mooi is ook het meer stemmige werk zoals het donkere Dark Reverie of het buitengewoon fraaie Portrait. Scott Rockenfield wordt nog niet gemist. Die LaTorre kan naast lekker zingen ook heel behoorlijk drummen.

Tot zover is er eigenlijk helemaal niets aan de hand met The Verdict. Het album Queensrÿche uit 2013 was wat ongemakkelijk en ontoegankelijk. Niet slecht in mijn beleving overigens maar er had duidelijk meer in gezeten. Condition Hüman klonk alweer wat vertrouwder. maar miste wat knallers aan boord. Dat lijkt op The Verdict beter te zijn. Het songmateriaal hier is van een hoger niveau dan op de voorganger. Toch knaagt er wel wat. Was Queensrÿche niet die band die altijd verraste? Die band die je aan het denken zette? En waarbij geen enkel album zich na één luisterbeurt al aan je vastklampte?

Als je de bijgeleverde bio mag geloven is die urgentie van de jaren '80 en begin jaren '90 nog volop van toepassing op de band. Wie The Verdict nader onder de loep neemt, trekt toch een andere conclusie: Queensrÿche is een onvervalste crowdpleaser geworden. Met herkenbare 'signature' songs die gemakkelijk mee te zingen zijn. Dat is helemaal niet erg. Bands als Iron Maiden, Judas Priest en AC/DC varen er wel bij. Maar Queensrÿche trekt in tegenstelling tot die bands wel de grote broek aan.

Kortom het eindoordeel over The Verdict luidt dan ook: het is een hele fijne plaat om naar te luisteren. Het zit vol met sterke songs die vol zitten met leuke hooks. Bij vlagen is het ook lekker stemmig allemaal. Maar wie artistieke uitdagingen verwacht zoals dat ooit met Rage For Order of Promised Land aan de orde was, moet verder zoeken. Een zuurpruim zou het een obligate plaat noemen. Dat doe ik dan maar niet, maar stiekem is dat het natuurlijk wel.

Todd LaTorre - zang, drums

Michael Wilton - gitaar

Eddie Jackson - bas

Parker Lundgren - gitaar