Sanity's Rage - The Dead Don't Run

• BandSanity's Rage [BE]
• TitelThe Dead Don't Run
• Release datum15-10-2025
• LabelEigen beheer
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Only Madness Remains
02. Measure Of Guilt
03. When The Sharp Things Come
04. Sanity’s Rage
05. Blood Calls For Blood
06. Nothing Sacred Will Hold
07. The Dead Don’t Run
08. The Final Exhibit Of Pain
09. Reeducate The Masses
10. Sanity Lies In Ruin

Stevig geworteld in het verleden, met een eigentijds geluid. Veelzijdig, maar zonder compromissen te sluiten op het gebied van agressie en techniek. Opgericht in 2002, toen er nog maar weinig thrash metalbands over waren, en andere, extremere genres de scene in België hadden overgenomen, ontstond Sanity's Rage als een band met een gedeelde passie voor pakkende songwriting, rauwe energie en emotie, gecombineerd met technische vaardigheden.

Hun debuut-EP The Rage Of One (2006) werd goed ontvangen door de internationale pers, waarna opvolger en langspeel-debuut You Are What You Swallow (2012) bewees dat ze niet zomaar een eendagsvlieg waren, en ze een hoger niveau aan konden. Nu, in 2025, na een wel hele lange aanloop, is Sanity's Rage terug met een nieuw album The Dead Don't Run om het verhaal van "pure fucking thrash metal" voort te zetten. Er vonden stevige wisselingen in de bezetting plaats, waarbij de meeste originele bandleden terugkeren die het verhaal twintig jaar geleden begonnen.

Sanity's Rage is zeker een band van deze tijd. De gemiddelde snelheid is afgenomen, van alleen maar snel naar meer midden-tempo, waarbij ruimte is gemaakt voor invloeden als metalcore en melodeath. Eigenlijk laat de band in het nummer Sanity's Rage zo'n beetje al die invloeden samenkomen. We horen vurige eigentijds beukende thrash waarbij ook ruimte is voor meer ingetogen, atmosferische passages - deze track is een uitstekend visitekaartje van waar deze Belgische band nu staat.

Ruiger gaat het er aan toe met bijvoorbeeld Measure Of Guilt - voorzien van afwisselende zang - en vooral het snelle Nothing Sacred Will Hold, dat zeker fans zal aanspreken die van de band's oudere werk houden. Gang-shouts, en energie zijn volop aanwezig, en de wisselwerking met melodie en groove zorgt voor een stekelig nummer waarmee de band zich meer in de klassieke crossover-regionen begeeft.

Afsluiter Sanity Lies In Ruin doet me in eerste instantie wel erg aan Metallica's One denken, vooral qua sfeer en opbouw. Misschien niet zo sterk als dat nummer, maar Sanity's Rage laat hier wel goed horen dat zij binnen een brede thrash-variatie kunnen musiceren. Daar ligt denk ik de kracht van deze band - ik heb dan ook prima van The Dead Don't Run kunnen genieten!