Sinful Ways - Darkest Days

• BandSinful Ways [CA]
• TitelDarkest Days
• Release datum10-12-2021
• LabelEigen beheer
• PromotorAsher Media Relations [CA]
• Genre Groovemetal, Metalcore, Thrashmetal

Tracklist

01. Welcome / Vow Of The Devil
02. Bury The Hatchet
03. Manhattan
04. Pursuit

Sinful Ways uit Canada is opgericht in 2016, en kwam in 2019 met een eerste EP To Hell Tonight. Daar is net de opvolger van uit, wederom een EP, met de titel Darkest Days. Dit is mijn kennismaking met deze band.

Het Canadese kwartet brengt een eigentijdse mix van thrash en groove metal, vermengd met metalcore-invloeden, en bij vlagen een zeer melodieuze touch. De ritmesectie beukt, de gitaren bulderen en braken zware riffs uit, waar bovenop de meerstemmige vocalen partijen voor de atmosfeer zorgen. Drummer Dave schreeuwt en grunt, bassist Brad doet de cleane zangstukken, daarnaast doet gitarist Frank nog achtergrondvocalen (ik hoop tenminste dat ik de verdeling zo goed heb).

Met opener Vow Of The Devil moet ik nog even wennen aan de veelheid aan invloeden - zelfs een snufje nu-metal zit er wel in. Het gitaarwerk trekt me over de streep, zelfs de solo is goed verzorgd. Bury The Hatchet trakteert me aansluitend op vertrouwd klinkende thrash-snelheden en bijpassende felheid. Deze klinkt wat meer old school, en dat spreekt mij persoonlijk dan net wat meer aan. Ter vergelijking kun je een beetje denken aan bands als Trivium of Machine Head.

Dacht ik met Bury The Hatchet het meest agressieve nummer wel gehad te hebben, dan logenstraft Manhattan die gedachte op kneiterharde wijze. De ongemeen boze zang zet hier al snel de toon, op de hielen gezeten door een ontketende ritmesectie en een spervuur aan riffs. De afwisseling met het melodieuze refrein komt vrij onverwacht, maar de overgang verloopt opvallend soepel. Dit beheerst Sinful Ways tot in de puntjes.

Afsluiter Pursuit is met ruim zes minuten opvallend langer dan de voorgaande tracks, en neemt dan ook goed de tijd voor een bedachtzame opbouw. Meer midtempo, opnieuw veel riffs en leads, en een flitsende gitaarsolo in het midden. Verder horen we opnieuw een meezingbaar refrein, vooral staccato beukwerk, en een vette breakdown naar het einde toe.

Echt heel origineel vind ik Sinful Ways niet, maar de muzikale mix die ze brengen zal de moderne metalfan zeker aanspreken. Getooid met een dikke, eigentijdse productie komen de verschillende elementen stuk voor stuk goed uit de verf; aan het geluid mankeert helemaal niks.