Loading...

Tangled Horns - Unstoppable Force

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 10-03-2016

Tracklist

01. Momentum
02. Unstoppable Force
03. Strong Is The Shield
04. Megalith (Part I)
05. Discharge
06. Megalith (Part II)

In april 2014 stelde ik de Belgische band Tangled Horns uitgebreid voor naar aanleiding van hun EP/mini-album Immovable Object. Ook over de muzikale insteek schreef ik indertijd al een en ander; dat zou ik hier eigenlijk gerust kunnen herhalen. Unstoppable Force is het volgende stukje studiovlijt, en is opnieuw een mini-album geworden: zes nummers in nog geen half uur. Unstoppable Force is wel een toepasselijke titel voor deze band en z'n muziek. De muziek is inderdaad krachtig, en de band laat zich niet stoppen: niet alleen op plaat, maar vooral live op het podium is Tangled Horns niet te houden: de energie spat er van af. De Belgen spelen dan ook levendige rockmuziek, zonder dat daar een etiketje op geplakt moet worden.

Toen Tangled Horns zo'n twee jaar geleden Immovable Object uitbracht, werd er al bij vermeld dat die plaat deel zou gaan uitmaken van een tweeluik. Beide albums zouden elkaar aanvullen, maar tegelijkertijd ook elkaars tegenpolen zijn. Unstoppable Force is nu deel twee van het tweeluik, en deze zou, in tegenstelling tot het wat zwaardere Immovable Object (vergelijk die beide titels nu ook maar eens met elkaar, ten opzichte van hun oorspronkelijke bedoeling) veel energieker en agressiever moeten gaan klinken.

Naar mijn mening is die tweeledigheid niet helemaal uit de verf gekomen. Want ook de nieuweling heeft zo nog aardig z'n logge, zware momenten. Ok, ook zeker de energieke, maar die springen er niet bovenmatig uit. Hooguit het korte en felle titelnummer is een lekker energiebommetje, maar zelfs daarin wordt nadrukkelijk gas terug genomen voor een slomere, meer introverte passage. Ook Discharge komt in aanmerking voor het predicaat knallende rocksong, maar blijkt hierin uiteindelijk wel redelijk alleen te staan.

Opener Momentum begint ook lekker energiek, maar ook daar kun je niet om de langzamere en zwaardere passages heen. Vooral het lome en bij vlagen groovende drumwerk komt bij vlagen heerlijk relaxed over, zonder dat je hier de gedachte energiek of agressief bij krijgt. Ok, het nummer wordt gaandeweg feller en wat rauwer; maar past eerst dan bij de opgeworpen doelstelling naar mijn mening. Begrijp me goed: de muziek van Tangled Horns bevat ten allen tijde een gezonde portie energie, maar zeker de genoemde agressie hoor ik niet echt terug. Energie zit 'm namelijk net zo goed in de zwaardere insteek.

Nummers als Strong Is The Shield, en even later ook afsluiter Megalith (Part II) laten ondubbelzinnig horen dat Tangled Horns echt eerder met beide poten in de groovende stoner-wortels vaststaat, dan dat hier sprake is van meer energieke, laat staan agressieve muziek dan op de voorganger. En dat vind ik juist helemaal niet erg: het is juist deze kant van de band die mij het meest aantrekt. Ga dus vooral op deze voet verder zou ik zeggen, en laat eventuele uitleg over de muzikale bedoelingen lekker achterwege.

Kris Martens - drums

Raf Vorsselmans - bass

Bert Dufraing - guitar

Stef Kustermans - guitar

Tim Vandeplas - vocals