Loading...

Terrafyght - Beneath

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 30-10-2016

Tracklist

01. Bound for Glory
02. The Human Contribution
03. Shoot for the Moon
04. Estranged
05. Resistance
06. Driven
07. My Vendetta
08. Eclectic Maze
09. Riders' Fate
10. Urban Damnation
11. Hollow Words

De Nederlandse band Terrafyght wist mij in de zomer van 2014 aangenaam te verrassen met hun in eigen beheer uitgebrachte EP Superstorm, waarop klassieke, luchtig klinkende, melodieuze hardrock te horen was. Mijn laatste zin van de bespreking ervan luidde toen: Ik wil hier in de toekomst graag meer van horen. Die gelegenheid krijg ik, nu de band eerder deze maand hun debuutalbum Beneath heeft uitgebracht.

Het feest der herkenning begint met Bound For Glory, waarop de heren direct uitpakken met flitsend gitaarwerk. De ritmesectie swingt lekker mee, terwijl de cleane zang, zeker in het refrein, voor een extra portie melodie zorgt. Een goed gekozen opener wat mij betreft, die ondubbelzinnig de bedoelingen van de band duidelijk maakt: het vervaardigen van een typische old school stijl rockmuziek, met een hoge herkenbaarheidsfactor, en uitnodigend om mee te zingen in de pakkende refreinen. Een krachtige, heldere productie doet de rest.

Hierna pakt The Human Contribution uit met een wat afwijkend ritme, hetgeen in eerste instantie een iets minder catchy nummer lijkt op leveren. Maar daarom niet minder aantrekkelijk, want uiteraard wordt in het refrein gebruik gemaakt van de typische Terrafyght-elementen: de pakkende riffjes en melodieuze, vaak meerstemmige zangpartijen. De tempoversnelling is een onverwachte, maar welkome, en leidt naar een flitsende gitaarsolo. In dit nummer is wel wat te horen van de lichte progrock-invloeden die de band worden toegedicht.

Dat Terrafyght ook de kunst van de rockballad beheerst, laat de band graag horen met Estranged. Zo'n ballad is weliswaar niet mijn muzikale voorkeur, maar het tekent de veelzijdigheid van de band dat ook deze track piekfijn en met veel gevoel wordt uitgevoerd. Een ander aspect dat tot de veelzijdigheid gerekend kan worden is de instrumentale rocksong. Ook deze is opgenomen in het repertoire: Driven laat horen dat de band ook zonder zang moeiteloos kan boeien, want het is een zeer gedreven nummer. Het lijkt ook een beetje het scharnierpunt van het album, want hierna laat de band zich van een wat heavier kant horen.

Zo blijkt Terrafyght niet voor een gat te vangen. Al hoor ik zelf de band toch in het liefst in de wat meer stevige, deels uptempo rocknummers. My Vendetta (verrassend, lekker groovend, en met grunt!) en Eclectic Maze (met lekker double bass-drumwerk, en Oosters tintje) vind ik dan ook een prettig klinkend duo. Toch blijken ze slechts een opmaat voor de absolute uitsmijter van het album: Hollow Words is een niet alleen lekker swingend nummer, maar bevat tevens genoeg energie om het hoofd even lekker op te laten meeschudden! De tweede helft van het album zou ik dan ook voorzichtig willen uitroepen tot mijn favoriet.

De catchy en klassieke rocksound, doorspekt met onmiskenbare elementen zoals de twin-leads, de pakkende refreintjes en veel melodie, en ditjes en datjes die nog dagen in je kop blijven plakken, is Terrafyght op het lijf geschreven. Beneath straalt een herkenbare jaren '80 / '90 rock-vibe uit, die de liefhebber onmiskenbaar in de oren zal klinken. Het is weliswaar niet de meest spannende of originele muziek die wordt voorgeschoteld, maar zowel het spelplezier als de kwaliteiten van de muzikanten en songschrijvers stralen er in hoogglans van af! En dat is me minstens even veel waard.

Chris Coenen - zang, gitaar

Maurice Brouwers - bas

Patrick Waltmans - gitaar

Joep Beckers - drums