Loading...

The Last Reign - Evolution

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 24-09-2020

Tracklist

01. Genesis
02. Evolution of a Dying Race
03. Annihilation of the Ancients
04. Ironclad Torment
05. The Hourglass
06. Fallen Dark
07. No Horizon
08. Terminal Threshold
09. The Storm
10. Devoid
11. Luminosity
12. Architects of Genocide

De metal scene heeft al wel vaker z'n genegenheid voor sciencefiction getoond, en nergens is dit duidelijker dan in melodieuze death metal. Hoewel het genre nog steeds een zeer actief onderdeel van de toekomst is, zijn er nog steeds velen die verlangen naar de duizelingwekkende hoogten van de jaren '90, waar (vooral de Zweedse) melodeath zich ontwikkelde tot een goed ontvangen genre. The Last Reign is een Amerikaanse band, wiens tweede album Evolution (opvolger van Expulsion from Paradise uit 2016) in de vorm van een conceptalbum een eigen draai wil geven aan het genre. Al geef ik op voorhand alvast weg dat het Amerikaanse kwartet zich qua sound maar nauwelijks aan de bekende Zweedse voorbeelden weet te ontworstelen.

Elk van de vier bandleden zijn veteranen vanuit hun oorspronkelijke metal scene in Buffalo, New York. Zanger Adam Svensson brengt een melodeath-stamboom van Fireborn en Dragonwind, terwijl gitarist Brian Platter, bassist Joe Maggio en drummer Vince Mayer een schat aan kennis toevoegen uit rock, punk en metal. Hoewel driekwart van de line-up nieuw is voor de band sinds 2019, zijn de jongens naadloos bij elkaar gekomen, zoals te horen is tijdens de 55 minuten durende speelduur van Evolution.

Bandopperhoofd Platter leidt zijn band doorheen een wervelwind van oorwurm-melodieën en riffs die putten uit zijn (en de rest van de band) duidelijke liefde voor melodeath uit de jaren '90. Laat dit echter niet worden gezien als een kloon van degenen die eerder kwamen - dit is waardering, niet toe-eigening. Er is dan ook de nodige diversiteit te horen binnen de grenzen van het genre.

Zo duikt The Hourglass in proggy-sferen, terwijl No Horizon - de titel zegt het al - juist de breedte opzoekt, met Andy Gillion van Mors Principium Est aan het roer om een ​​heerlijk hectische solo af te leveren. Ironclad Torment en Evolution of a Dying Race onderstrepen ondertussen een van de andere sterke punten van de band, namelijk donderende breakdowns en gierende refreinen die ruimschoots worden geholpen door het pittige drumwerk. De zang van Svensson zit behoorlijk bovenop de mix, die doet denken aan de In Flames van pak 'm beet de eerste vier albums.

De insteek blijkt dieper te gaan dan de muziek. In de eigen woorden van de band gaat het erom "dat de hulpbronnen van de wereld allang uitgeput zijn, waardoor de mensheid op zoek gaat naar alternatieven, met de blik op gericht op een onzekere toekomst". Hoewel dit album zeker op zichzelf kan worden genoten, kunnen degenen die verder in het verhaal willen duiken, zich storten op de roman van voormalig tekstschrijver en zanger Mike Marlinski, getiteld Evolution of a Dying Race, waarop dit album Evolution losjes geïnspireerd is.

Hoe dan ook is The Last Reign het bewijs dat de melodeath van de oude school springlevend is, met een breedbeeldvisie en volwassenheid die passen bij de beleving van de individuele leden.

Adam Svensson - vocals

Brian Platter - guitars

Joe Maggio - bass

Vince Mayer - drums