Loading...

Thy Art Is Murder - Dear Desolation

Gepost in Reviews door Marc Brouwer op 27-08-2017

Tracklist

01. Slaves Beyond Death
02. The Son Of Misery
03. Puppet Master
04. Dear Desolation
05. Death Dealer
06. Man Is The Enemy
07. The Skin Of The Serpent
08. Fire In The Sky
09. Into Chaos We Climb
10. The Final Curtain

Buiten de naam Thy Art Is Murder, is dit mijn eerste kennismaking met deze deathcore band uit Australie. Maar gelukkig was de band bij Wings Of Death al wel bekend, getuige de bespreking van het tweede album Hate door collega Edwin. Op 18 augustus van dit jaar is het tijd om hun vierde album Dear Desolation uit te brengen, ook deze keer weer uitgebracht door het Duitse platenlabel Nuclear Blast.

Naar verluid had in 2015 zanger CJ McMahon er alweer genoeg van en besloot de band te verlaten, waarna er een grote onzekerheid bestond of Thy Art Is Murder nog wel voort zou blijven bestaan. Maar zoals een oud gezegde de ronde doet: bloed stroomt waar het niet gaan kan, en zo keerde McMahon weer terug bij de band. Als eerste werd een single Absolution uitgebracht, dat overigens niet op het nieuwe album staat.

Vier albums in elf jaar lijkt me een mooi productief aantal in plaats van elke twee jaar een schijf uit te brengen; nu heb je als fan zijnde nog eens iets om naar uit te kijken. Wat doen ze dan in die tussentijd? Voornamelijk touren. In mei van dit jaar speelde Thy Art Is Murder nog een uitzinnige show in het Belgische Trix, maar ook werden een uitgebreide Amerikaanse tour en een Europese festivaltour gedaan.

Bij openingsnummer Slaves Beyond Death wordt er geen voorbode gepresenteerd, maar gaat direct de beuk er in. Lekker stampend, en met de nodige breakdown beats laat Thy Art Is Murder gelijk even horen dat ze nog lang niet zijn uitgerangeerd. De combinatie van death metal en core-elementen (deathcore) wordt naar mijn idee neergezet zoals het hoort: retestrak, lomp, snel en de beruchte breakdown's worden niet achterwege gelaten.

Maar naar alle eerlijkheid begint het me bij na vier nummers toch wel iets te vervelen. Het gaat in 1 tempo door en erg veel variatie/afwisseling zit er niet echt in. Het enige interessante is het enorme groove-werk dat af en toe pas op de plaats maakt, en de wel beruchte breakdowns even van zich laten horen. Bij het nummer Death Dealer wordt het allemaal wat interessanter; het nummer wordt lekker opgebouwd en er komen wat psychedelische aspecten naar voren.

Je kan hier alsdeathcore liefhebber compleet uit je naad gaan en festivals afstruinen om een glimp van de doorgewinterde band op te vangen. En eens lekker al je opgekropte energie er uit gooien, dat gaat zeker lukken op Dear Desolation.

Lee Stanton - Drums

CJ McMahon - Vocals

Andy Marsh - Guitars

Kevin Butler - Bass