Loading...

Unendlich - Paradox Of A Broken World

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 25-07-2021

Tracklist

01. Wisdom Of Suffering
02. Space Of Decay
03. It Consumes You
04. Into Abandonment
05. Inner Kill
06. Mask Of The Adversary
07. Being Erased
08. Culmination Of Hate
09. No Hope
10. Paradox Of A Broken World

Na twee jaar piekeren heeft de in Maryland gevestigde black metal-outfit Unendlich hun woede op de massa losgelaten met hun woeste nieuwe LP Paradox of a Broken World. Dit album plaatst het naderende onheil van een wereld die uit zijn voegen verdwijnt, naast de constante behoefte van mensen om hun eigen realiteit te ontkennen. Unendlich, geïnspireerd door eenmans- black metalbands, is de enige creatie van multi-instrumentalist Michael Connors. De stijl van Unendlich behoudt de chaotische agressie en brutaliteit van black metal, getemperd met het kenmerkende melodische randje van Connors, en doet denken aan de hectische dagen van extreme metal.

Vanaf 2010 kreeg het beklijvende en melodieuze geluid van Unendlich snel aandacht bij de cultus van de underground, waardoor hun plaats onder de black metal underground verstevigd werd. Het thema van het eerste album, Monarch of the Damned, was gericht op de blindheid van macht die leidt tot vernietiging op korte termijn, maar de paradoxale evolutie op lange termijn van de mensheid. Nooit verlegen om binnen het genre te verkennen, zette de toepasselijke titel Scales of Existence de erfenis van de band voort.

Deze tweede release is een reis door een nihilistisch bestaan, de ondeugden die werden gebruikt om het hoofd te bieden, en de resulterende nasleep. In de 'echte' black metal-traditie onthult het derde album Thanatophobia religie als een mechanisme om het verlangen van het menselijke ego te bevredigen om zin aan iemands bestaan ​​toe te kennen en de gevoelens van ongemak in het onbekende van leven en dood te kalmeren.

Het recente album Paradox of a Broken World is een observatie van menselijke hypocrisie en absurditeit, waarbij het ontkennen van de realiteit in de samenleving en in jezelf de onvermijdelijke vernietiging van de beschaving versnelt. Opgenomen tijdens de pandemie en de daaropvolgende lockdowns werd de waarheid van dit album ooit duidelijk. Een ware materialisatie van de niet-zo-denkbeeldige wereld die wordt gecreëerd, op die manier is dit album, toevallig of niet, in overeenstemming met de dissonante tijden waarin wij leven.

Unendlich heeft de wisselwerking tussen ziedende blasts, relatief midtempo swingend-pakkende passages en atmosferisch / meer ingetogen stukjes prima onder controle. De nummers zijn weliswaar relatief kort, maar daarmee wel direct en to the point. Het eerste trio tracks laat dat allemaal goed horen, voordat Into Abandonment zich een beetje een vreemde eend in de bijt toont. Hier lijkt de aanpak wat af te wijken ten faveure van een licht eigentijdse groove-insteek, een beetje alternatief, en niet helemaal te plaatsen. En juist daardoor natuurlijk des te interessant. Ook Mask Of The Adversary is wat apart, of in elk geval licht afwijkend (en ook het langste) en daarmee ook een van de interessantere nummers van het album.

Hoewel niet nadrukkelijk boven het maaiveld uitstekend weet Unendlich zich lichtelijk te onderscheiden van veel soortgenoten. Met dank aan aanstekelijk pakkende passages en melodieuze gitaarpartijen wegen de blast-stukken minder zwaar - sterker nog - zijn die hier nog wel nodig? Een nummer als No Hope lijkt duidelijk te maken dat het black metal-juk misschien wel minder zwaar gedragen hoeft te worden. Wordt hopelijk vervolgd.

Michael Connors - Vocals, Guitars, Bass, Keys, Drum programming