Loading...

Unfathomable Ruination - Misshapen Congenital Entropy

Gepost in Reviews door Eric Visceral op 04-10-2012

Tracklist

1. Preface to the Forlorn Spectrum (01:34)
2. Pantheonic Synchroscheme (04:57)
3. Carved Inherent Delusion (05:16)
4. Extinction Algorithm in Procession (03:40)
5. Monochrome Obedience (02:34)
6. Consequential Failure (03:45)
7. Futile Colossus Decapitated (05:12)
8. Anti-Genesis (02:08)
9. Edges of Disfigured Atrocity (05:02)
10. Vacant Planets (Death cover) (04:20)

Unfathomable Ruination bestaat sinds 2010 en deze heren hebben hun huisjes en autootjes staan in en rondom London. Na slechts een paar oefensessies zijn ze in de pen geklommen en gestart met het schrijven van het nodige tastbare materiaal. Al snel heeft dat geleid tot een selftitled EP die in het cd-oventje van Sevared Records tot stand is gekomen. Deze EP liet bij het volk de nodige indruk achter, waarmee ze furore maakten en werden gezien als een der meestbelovende death metal acts van Engeland. Ook ondergetekende kan dat beamen, nadat ik ze in Tilburg gezien heb en werkelijk compleet uit m'n schoenen werd geblazen daar in de Little Devil.

In de lente van 2012 heeft 16th Cellar Studio's ze onderdak geboden tijdens het opnemen van hun debuut album Misshapen Congenital Entropy. Het geluid van deze plaat komt uit de vingertoppen van onze grote vriend Stefano Morabito, die ook de techneut wist uit te hangen voor bands als Fleshgod Apocalypse, Hour of Penance, Vomit the Soul, Inherit Disease en Blaspheme. Tot zover mijn stukje huiswerk dat ik heb moeten doen, over naar het daadwerkelijke doel van deze review, namelijk het aan jullie lieve jongens en meisjes vertellen hoe awesome deze schijf eigenlijk is! Want godsammekrake!! Dit is VET!!

Het eerste nummer Preface To The Forlorn Spectrum, dat als een soort van intro gezien kan worden, is een instrumentale track en heeft meteen al de nodige kenmerken die je later zult terughoren op dit album. En zo zie ik intro's het liefst ... geen filmsample van een half uur en een week melodietje op de achtergrond, nee gewoon de luisteraar een bord prak voor z'n neus schuiven met het motto: dit krijg je te vreten en verder niet zeiken!

Zo zijn eigenlijk alle nummers te bestempelen als compromisloos rammen en van subtiliteit geen kaas gegeten! Waar ik ook toch wel een behooorlijke grijns van op m'n smoel krijg, is bij het nummer Monochrome Obedience waar je op 1:39 een gruwelijk vette bassdrop voor je kiezen krijgt en er zitten een stuk of wat van deze traktaties verstopt over de gehele lengte van dit album. Het zijn er niet al te veel en juist daarom is het ZO vet als je er weer een voorbij hoort komen tussen in deze muur van geluid.

Ik kan nog wel twee kantjes volschrijven met hoe awesome ik deze band/plaat vind, maar dat laat ik lekker achterwege en mocht je toch erg nieuwsgierig zijn (geworden) naar de rest van de dit juweeltje, dan weet je wat je te doen staat: Zorgen dat je deze Misshapen Congenital Entropy in je bezit krijgt!!!

P.S. Slam-addicts zullen deze schijf geniaal vinden!

Daniel Neagoe - Vocals

Daniel Herrera - Guitars

Federico Benini - Bass

Doug Anderson - Drum