W.A.S.P. - ReIdolized (The Soundtrack to the Crimson Idol)

• BandW.A.S.P. [US]
• TitelReIdolized (The Soundtrack to the Crimson Idol)
• Release datum02-02-2018
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

CD1:
1. The Titanic Overture
2. The Invisible Boy
3. Arena Of Pleasure
4. Chainsaw Charlie (Murders In The New Morgue)
5. The Gypsy Meets The Boy
6. Michael’s Song
7. Miss You
8. Doctor Rockter
CD2:
1. I Am One
2. The Idol
3. Hold On To My Heart
4. Hey Mama
5. The Lost Boy
6. The Peace
7. Show Time
8. The Great Misconceptions Of Me

In 1992 bracht W.A.S.P. The Crimson Idol uit, het album dat na The Headless Children (1989) het tweede serieus te nemen album van de band rond Blackie Lawless was. Sterker nog: 25 jaar later durf ik wel te stellen dat dit het beste album is dat de band ooit voortbracht. Precies dat jubileum is ook aangegrepen om een remake van het album te vervaardigen. Aldus verscheen vorige maand onder de nieuwe titel ReIdolized (The Soundtrack to the Crimson Idol). Dit is het album zoals het ooit bedoeld is, volgens het creatieve brein er achter.

Wat de achterliggende gedachte ook geweest mag zijn, het resultaat is een volledig opnieuw opgenomen versie van het oorspronkelijke album, aangevuld met nog eens zes tracks die het oorspronkelijke album niet gehaald hebben. Daarnaast zijn ook nog - op een bijgevoegde DVD - de beelden te zien zoals W.A.S.P. ze laat zien tijdens hun live-optredens. Dit is het verhaal over de verwarde rocker, die met vallen en opstaan zijn door problemen uit zijn jeugd gevoede carrière door ploetert. Het thema van de duistere psyche van veel kunstenaars - waaronder ook muzikanten - maar ook de al even donkere kanten van het leven in de schijnwerpers zijn natuurlijk tijdloos.

Dat deze remake in technisch opzicht superieur is aan het origineel - vooral dankzij de moderne, strakke productie - is natuurlijk een open deur. Belangrijker lijkt me dat de oorspronkelijke sfeer goed behouden wordt; en ik durf te stellen dat dat godzijdank prima gelukt is. Wanneer je het oorspronkelijke album in je hoofd hebt, of helemaal te gek vond, kan ik me voorstellen dat je de nieuwe, toegevoegde tracks in eerste instantie ervaart als hinderlijke onderbrekingen. Toch blijken het wel degelijk nuttige toevoegingen, die het verhaal als het ware completeren.

Zeker het einde van het album klinkt nu heel anders, omdat vier van de zes nieuwe tracks als blok tussen de oorspronkelijke laatste twee tracks ingebouwd zijn. Dit zorgt voor een extra lange opbouw naar de finale The Great Misconceptions Of Me; dat vind ik dan op zich wel weer goed gedaan. Maar ook de fraaie ballad Miss You, die we natuurlijk al kennen van het laatste studio-album Golgotha, zou ik zeker een waardevolle aanvulling willen noemen.

Het zal altijd wel een discussie blijven of je als artiest je eigen materiaal moet willen recyclen in een poging om het te verbeteren. In de geest van die tijd was The Crimson Idol natuurlijk al een uitstekend album. Of je de remake dan ook echt beter vindt zal van je eigen smaak en inzicht afhangen. Ik vond ReIdolized (zeker in eerste instantie) in elk geval een hele fijne luisterervaring!