Loading...

Dantalion - All Roads Lead To Death

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 05-11-2010

Tracklist

1. Only Ashes Remain
2. Bleakness
3. Walking to Eternity
4. Claws of Pestilence
5. My Last Breath
6. Thought of Desolation
7. Scorn
8. Gloom and Failure

Dantalion werd opgericht in mei 2004, herrezen uit de as van de Galicische black metal band Mydgard, met als voornaamste doel de ontwikkeling van deze stijl, zowel op een meer agressieve als melancholische manier. De eerste line-up, gevormd door drie leden van voornoemde band, was Zeukram (zang), Netzja (gitaar) en Naemoth (drums), daarna aangevuld met Maiestas (bas). Na een aantal maanden van nieuwe nummers schrijven en optreden gaat Dantalion de studio in voor het opnemen van hun debuut cd. Dit resulteert uiteindelijk slechts in de release van een demo en het vertrek van bassist Maiestas. Met nieuwe bassist Thorgrim en na nog een jaar doorploeteren ziet de band het resultaat van haar harde werk bekroond met de release van wat dan de debuut cd zal gaan worden: When the Ravens Fly Over Me.

Ditzelfde proces lijkt zich later nog een keer te gaan herhalen: na de release van het tweede album Call of the Broken Souls houdt vocalist Zeukram het voor gezien. Hij wordt op zijn beurt vervangen door Sanguinist, die ook de voor de muziek broodnodige tweede gitaar voor zijn rekening gaat nemen. Inmiddels zijn we aanbeland in het najaar van 2009 en is Dantalion er klaar voor om zich met de opnamen van hun derde cd te gaan bezig houden. Met de productie van het album in eigen hand, de mastering in handen van de ervaren Dan Swanö, en in de vorm van Xtreem music een nieuw label, moet deze derde cd een belangrijk ijkpunt worden voor Dantalion. Met de release van deze All Roads Lead To Death wordt dan ook niets aan het toeval over gelaten en moet 2010 het jaar worden voor deze Spanjaarden.

De muziek die ten gehore gebracht wordt bevindt zich in de regionen van traditionele, epische, bij vlagen atmosferische black metal. Dantalion is daarin echter zeker niet de enige, het valt niet mee om je in dit genre te onderscheiden. Dat lukt deze band dan ook zeker niet, een enkele vorm van verrassing is dan ook uitgesloten. Na een sfeervol en toonzettend intro wordt de luisteraar langs zeven lange meeslepende tracks geleid. Het nadeel van deze cd is dat er na eerste beluistering eigenlijk helemaal niets blijft hangen, de muziek is behoorlijk doorsnee. Het is op zich prima luistermuziek, het gevoel voor sfeer is erg belangrijk op deze cd. Maar het is allemaal niet bijzonder genoeg om de middelmaat te ontstijgen. Bij mij persoonlijk blijft een gevoel knagen van net niet.

Er wordt zeker prima gemusiceerd, de afzonderlijke muzikanten verstaan hun vak. De vocalen krijsen lekker hysterisch, de gitaarriffs zijn in orde, zelfs een spaarzame solo is op zijn plaats. De drums houden de boel goed in het gareel, op zijn tijd zijn de blastbeats aanwezig. Ook het toepassen van melodie binnen deze toch heftige muzieksoort beheerst de band. Dit leidt tot mooi uitgesponnen, bijna epische stukken. Kortom, eigenlijk lijkt er weinig mis te kunnen gaan met Dantalion, en dat doet het dan ook niet. Maar het vervelende is dat daar dan meteen alles mee gezegd is......