Grand Magus - Sword Songs

• BandGrand Magus [SE]
• TitelSword Songs
• Release datum13-05-2016
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Freja's Choice
02. Varangian
03. Forged in Iron - Crowned in Steel
04. Born For Battle (Black Dog of Brocéliande)
05. Master Of The Land
06. Last One To Fall
07. Frost And Fire
08. Hugr
09. Every Day There's A Battle To Fight
10. Stormbringer
11. In For The Kill

En dat is acht. Het trio van Grand Magus weet niet van ophouden, en gaat gewoon door waar het ruim twee jaar was gebleven met Triumph And Power. En daarvoor, en daarvoor. Sword Songs is dus het achtste album van deze stoere Vikingen, waarbij opnieuw niet alleen de albumtitel, maar ook het artwork, en de songtitels en -teksten alles zeggen over waar het bij Grand Magus om draait.

Dat laat zich omschrijven als krachtige metal, op klassieke leest geschoeid, met nadrukkelijke verwijzingen naar oude helden als Manowar en Judas Priest. Daar wordt dan de invloed van de Scandinavische mythologie aan toegevoegd, zodat een soms episch, maar vrijwel altijd strijdbaar klinkend geheel ontstaat. Denk hierbij dan niet aan Bathory-achtige heroïek en extreme metal, maar oerdegelijke power/heavy metal met wat folk-invloeden. De nummers zijn bijbehorend compact en komen snel ter zake. De hoofdrol is en blijft hier uiteraard voor het zeer herkenbare stemgeluid van JB.

Ik ben er niet geheel zeker van of ik Freja's Choice wel een sterke opener vind. Het is weliswaar een best pakkend nummer, maar niet het meest krachtige van deze plaat. Ik hou wel van een opening die er echt direct stevig inkleunt. Met Varangian horen we dan de Manowar worship waar Grand Magus zo om bekend is. Je kunt allerlei (muzikale en sferische) elementen bedenken die beide bands bindt: ze passen allemaal. De 'warriors' en 'defenders of steel' vliegen je om de oren, het deuntje zelf nodigt nadrukkelijk uit tot meedeinen: dit is Grand Magus in vol ornaat.

Forged in Iron - Crowned in Steel is daarna een van de pronkstukken van het album wat mij betreft. Een van de wat minder simpele nummers, met iets meer variatie, en bijna een beetje diepgang. Uiteindelijk is dat iets dat me een beetje tegen blijkt te staan aan Sword Songs: het is allemaal wel erg eenvoudig. Waarvan dan Born For Battle wel een goed voorbeeld is. Master Of The Land en Last One To Fall (dat zou misschien wel een goede opener zijn geweest) zijn met hun uptempo oprispingen opnieuw waardevol voor de variatie. Al blijft het spaarzaam.

Stiekem is het maar goed dat Sword Songs inclusief twee bonustracks nog altijd geen drie kwartier duurt. Hoe lekker de muziek van Grand Magus ook in het gehoor ligt, na een goed half uur ben ik er wel klaar mee. Over bonus gesproken: deze versie van Stormbringer kan dus echt niet. Allemachtig wat vlak en krachteloos. Helaas sluit het daarmee wel aan bij een paar van de eigen nummers. Ik denk dat Grand Magus echt wat meer aan een eigen gezicht moet gaan werken, en de daad bij het woord 'power' metal moet gaan voegen.