Warfist - Metal to the Bone

• BandWarfist [PL]
• TitelMetal to the Bone
• Release datum30-10-2016
• LabelGodz ov War Productions [PL]
• Genre Black metal, Thrashmetal

Tracklist

01. Pestilent Plague
02. Written with Blood
03. Convent of Sin
04. Tribe of Lebus
05. Breed of War
06. Metal to the Bone
07. NecroVenom
08. Playing God
09. Reclaim the Crown

Al meer dan een decennium houdt het Poolse trio Warfist huis in de underground scene. In deze periode verschenen talloze splits, demo's en hun debuut EP, Hell Tyrant Rising in 2008. Maar het was hun debuutalbum The Devil Lives In Grünberg (2014) waar Warfist zichzelf op uitgebreidere schaal wist te introduceren. Ik maakte zelf indertijd de vergelijking met Venom, de bio houdt het op de giftige liefdesbaby tussen Motörhead en Sodom; dat klinkt natuurlijk veel leuker.

Om het ijzer te smeden als het heet is, komt Warfist op de valreep van 2016 dan ook met een nieuw album: Metal To The Bone. Een goedgekozen titel, die veel zegt over de attitude van de band, z'n leden en de muziek. Want Warfist staat natuurlijk voor goudeerlijke, authentieke metal tot op het bot. Deze nieuwe aanval van sleazy zwartgeblakerde thrash-meets-rock 'n' roll is de band op het lijf geschreven. De wat dunne, old school productie past er helemaal bij.

De muziek van Warfist is dus bovenal smerig, gruizig, ruig, rauw, energiek en intens. En bij vlagen ook enigszins chaotisch. Er is vooral goed geluisterd naar de oudste Duitse thrashgolf, die qua intensiteit en smerigheid prima benaderd wordt. Anderzijds hoor je er de primitiviteit van een band als Venom in terug, of Hellhammer. Waarbij de opgeroepen old school sfeer een stuk belangrijker is dan de technische uitvoering van de muziek.

De overwegend snelle nummers zijn kort, en worden er dus in een pittig tempo doorheen gerust. De negen tracks zijn met een half uurtje dan ook al weer voorbij. Maar dan ben ben je als luisteraar wel murw gebeukt, en heb je het gevoel dat je net een stevige klap in je smoel hebt gehad. De enige keer dat het tempo nadrukkelijk omlaag gaat is precies midden in het album, met Breed Of War. Gelukkig klinkt de band op zo'n moment net zo smerig, zodat dat geenszins stoort.

Tja, het is uiteindelijk allemaal niet zo spannend wat Warfist ten gehore brengt. De liefhebber van snelle underground thrash met een vleugje black-invloeden zal er echter z'n hartje aan kunnen ophalen. Ik vind het wel geinig om te horen; dit is toch waar de basis van ons aller geliefde muziek ligt!