Loading...

De Profundis - Kingdom Of The Blind

Gepost in Reviews door Jenny op 24-10-2015

Tracklist

01. Overture
02. Kult Of The Orthodox
03. Illumination
04. All Consuming
05. Kingdoms Of The Blind
06. Beyond The Threshold
07. A Strange Awakening
08. The Antagonist
09. Thrown To The Wolves
10. In Solitude

De Profundis, vanuit de diepte. De Profundis is de titel van een brief van Oscar Wilde, een zeer melodramatische brief zelfs. De Profundis zijn ook de eerste twee woorden van een psalm.

Vandaag hebben we het echter over de band De Profundis, uit Londen. Ooit begonnen als een mengeling van doom en death metal. Met hun vierde studio-album Kingdom Of The Blind leggen de mannen zich toe op redelijk progressieve death metal. De Profundis is een vijftal dat zijn sporen ook live verdiend heeft. In tien jaar tijd gaven de heren veel shows in het Verenigd Koninkrijk, deden ze twee tours door India (eerst als support act van Iron Maiden, later als headliner), stonden ze op Europese festivals en deden ook in Europa een aantal headlining tours.

De bassist van De Profundis, Arran McSporran, werd in 2014 door de lezers van Zero Tolerance de top tien van beste bassisten in gestemd. De baslijnen op Kingdom Of The Blind zijn dan ook verre van standaard. Er zijn vermoedelijk meer bas-solo's dan gitaarsolo's op het album te vinden (nee, ik heb niet écht geteld).

Af en toe wordt het een beetje teveel. Het nummer The Antagonist begint met een vrij jazzy basdeuntje, dat gelukkig snel wordt aangevuld met drums en gitaren. Halverwege het nummer volgt (na een geforceerde rustperiode) een bas-solo van jewelste, die volgens mij meer bedoeld is om te laten horen hoe goed de bassist is dan dat het het nummer beter maakt. Als na de solo alle instrumenten weer gewoon hun ding doen, en de vocalen er weer overheen dreunen krijgt het nummer weer wat meer 'oempf'.

Over het algemeen staan de nummers stevig, passen de vocalen er goed bij, en zit het tempo er goed in. De riffs zijn technisch maar klinken strak, de uitgesproken baslijn draagt hier aan bij. Tempo- en ritmewisselingen zorgen voor een leuke afwisseling, zonder te storen. De verschillende nummers lopen vloeiend in elkaar over waardoor het album voorbij is voor je het doorhebt. Acht van de tien nummers duren ruim vijf minuten, dus in werkelijkheid is het zeker geen kort album.

Craig Land – Vocals

Shoi Sen – Guitar

Paul Nazarkardeh – Guitar

Arran McSporran – Bass

Tom Atherton – Drums