Dread Sovereign - For Doom The Bell Tolls

• BandDread Sovereign [IE]
• TitelFor Doom The Bell Tolls
• Release datum03-03-2017
• LabelVán Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. For Doom The Bell Tolls
02. Twelve Bells Toll In Salem
03. This World Is Doomed
04. Draped In Sepulchral Fog
05. The Spines Of Saturn
06. Live Like An Angel, Die Like A Devil (Venom Cover)

Dread Sovereign is een Ierse metalband, opgericht in 2013. In datzelfde jaar al kwam de band met een eerste EP Pray to the Devil in Man, een jaar later opgevolgd door debuutalbum All Hell's Martyrs. Die laatste werd best goed ontvangen door met name liefhebbers van klassieke doom; er werd dan ook wel uitgekeken naar een vervolg. Pas nu, in 2017, maak ik kennis met deze band, middels hun tweede album met de ongetwijfeld grappig bedoelde titel For Doom The Bell Tolls.

Deze band wordt hoofdzakelijk gedragen door het heerschap dat schuilgaat achter de naam Nemtheanga, die velen ongetwijfeld zullen kennen als frontman van Primordial. Behalve deze twee bands heeft hij ook nog bemoeienissen met Twilight Of The Gods. Daarnaast zijn er in heden en verleden nog wel meer geweest, maar daar gaan bij mij geen bellen bij rinkelen....

For Doom The Bell Tolls begint met het titelnummer, dat gewoon een intro is. Wat winderige geluiden, klokgelui, afijn u kent het wel: de aankondiging van een standaard doom-album. Het navolgende epos Twelve Bells Toll In Salem maakt die belofte helemaal waar. Een klassieke epische doomtrack met alle bekende kenmerken: uiterst laag gestemde gitaarakkoorden, lome trommelslagen, een traag pulserende bas en neerslachtige zang. Onheilspellend, donker, beklemmend. Helemaal raak. Heerlijk!

Het doet vervolgens des te meer pijn dat dit dan met terugwerkende kracht en zonder enige concurrentie veruit het beste nummer van het album zal blijken te zijn. Ik vond zes nummers met een totale speelduur van zo'n 37 minuten al niet veel, maar wat volgt na Twelve Bells Toll In Salem, ik kan me niet voorstellen dat daar veel liefhebbers tevreden over zijn. The Spines Of Saturn gaat nog wel, dit is een lekker creepy nummer. Niet per se doom, maar nog altijd smerig en onheilspellend.

De afsluitende Venom-cover Live Like An Angel, Die Like A Devil blijkt uiteindelijk veelzeggend, want ook This World Is Doomed doet meer denken aan punky heavy metal en Venom dan aan doom metal. Draped In Sepulchral Fog blijkt een verwaarloosbaar instrumentaaltje, zodat onder de streep slechts twee interessante tracks overblijven. Dat is natuurlijk verre van vet, sterker nog: dat is een macaber magere oogst.

Conclusie: For Doom The Bell Tolls blijkt geen sterke opvolger van een veelbelovend debuut. Misschien wel het nadeel van een band - en muzikanten - die eerder hebben laten horen veel beter te kunnen. Ik heb voor de zekerheid All Hell's Martyrs er nog eens bij gepakt, en ja, die kan ik een stuk beter waarderen. Een woord als tegenvaller is wat mij betreft dan ook geheel op z'n plaats. Jammer.