Loading...

Zelfhaat - Smarten Van Een Ontwijde Ziel

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 09-03-2021

Tracklist

01. Delerium Woedt Door Wonden
02. De Stilte Mijner Eenzaamheid
03. Gekweld Door Kwalijke Herinneringen
04. Koud Als Het Graf 1
05. Bitterheid Maakt Dat Het Leven Eindigt
06. Zwarte Doornen Van Zelfhaat
07. Koud Als Het Graf 2
08. Alles Is Vluchtig
09. Smarten Van Een Ontwijde Ziel
10. Disheartenment [bonus]

therapy for suicidal depression

Van Zelfhaat had ik tot voor kort nog nooit gehoord. Het blijkt te gaan om een Nederlandse black metalband die al in 2006 is opgericht, in 2007 twee demo's uitbracht, maar daarna verder niet heel actief is geweest. De beide oprichters zitten niet meer in de band, die er in 2012 feitelijk mee ophield. Daarna is een soort van doorstart gemaakt als eenmansproject door bandlid nummer drie, dat later was ingestapt. Deze Mortifer bracht eind 2020 via z'n eigen bandcamp-pagina het nieuwe album Smarten Van Een Ontwijde Ziel uit. Het album is vervolgens door Zwaertgevegt uitgebracht op tape; inmiddels is Dying Sun Records ook ingestapt voor een uitgave, langs die weg is de plaat ook bij ons terecht gekomen.

De black metal van Zelfhaat - een veelzeggende bandnaam wat dat aangaat - is oprecht van de meest depressieve soort die je je maar voor kunt stellen. Tekstueel en thematisch vormen zelfhaat en depressie de hoofdmoot. Dit wordt muzikaal vertaald naar vrij eenvoudige, primitief klinkende black metal, waar over heen een enorm getormenteerde zangstem op uitermate wanhopige wijze de teksten er jammerend uitkrijst.

Eerlijk gezegd versta ik ze maar nauwelijks, maar een tekstvel biedt uitkomst. Eigenlijk hoef je de teksten ook niet letterlijk te verstaan, want de manier waarop ze er uit worden gesmeten spreekt boekdelen. Ik heb echt zelden zoiets deprimerends gehoord. Dat is dan wel de kracht van deze muziek, want je hoeft het niet precies uit te pluizen om te voelen wat er bedoeld wordt. Ook een niet Nederlands sprekende luisteraar zal de wanhopige atmosfeer haarfijn aanvoelen.

Ik verwachtte aan het begin van het album een monotone aaneenrijging van riffs en roffels voorgeschoteld te krijgen, maar niets blijkt minder waar. Door middel van samples (Koud Als Het Graf) en een sporadisch ingetogen stukje sluipt er wel degelijk wat afwisseling en dynamiek in de muziek, hoe subtiel ook. Het zijn vooral de tragere, slepende stukken die mij aanspreken; de snelle passages vind ik te eenvormig, te weinig onderscheidend. Een track als bijvoorbeeld Koud Als Het Graf 2 weet me aardig te raken.

Natuurlijk moet Smarten Van Een Ontwijde Ziel het vooral hebben van de verrotte sfeer, waarbij de muzikale invulling een vehikel is om de meest depressieve, pijnlijke, diepe krochten van de menselijke ziel te bereiken. Ik raad het niet aan, maar mocht ooit iemand op zoek zijn naar een soundtrack bij een zelfmoord-ritueel, dit is 'm!

Mortifer (Fulco Helmig) - all instruments & voices