Loading...

Bloody Hammers - The Summoning

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 19-09-2019

Tracklist

01. Let Sleeping Corpses Lie
02. Now the Screaming Starts
03. The Summoning
04. Fire in the Dark
05. The Beast is Coming Out
06. Welcome to Darkness
07. Tales that Witness Madness
08. Condemned, The Prisoner
09. From Beyond the Grave
10. Unbreakable

Het Amerikaanse duo dat schuil gaat achter de bandnaam Bloody Hammers volg ik al sinds hun gelijknamige debuutalbum uit 2012. Het is typisch zo'n geval van een band die gaandeweg de jaren de opgedane ervaringen meeneemt, en zich in de gekozen stijl en richting steeds beter weet te bekwamen.

Waren de eerste twee albums nog een occulte retro-doomrock-aanbidding van de bovenste plank, op nieuweling The Summoning (album nummer vijf alweer) blijkt het geluid langzaam maar zeker steeds verder uitgekristalliseerd naar gothische dark-metal. Lekker in het gehoor liggende composities (Now the Screaming Starts, titelnummer The Summoning) doen denken aan de proto-metal van Ghost, uiteraard met bijbehorend duister sfeertje met een knipoog. Enerzijds klinkt Bloody Hammers nu meer als een metalband, waarbij de ronkende riffs verdomd lekker naar binnen glijden; anderzijds is melodie, of pakkendheid, een voorname rol toebedeeld.

Dat de horror-thematiek hoogtij viert in de teksten is op zich niet nieuw, maar de bijbehorende atmosfeer vinden we niet meer in elke track terug. Waar dat wel gebeurt, zoals in The Beast is Coming Out bijvoorbeeld, wordt het muzikale gehalte direct een stuk minder interessant, ten gunste van die pseudo-donkere atmosfeer. En daar blijkt dus inmiddels niet meer de kracht van Bloody Hammers te liggen, wat mij betreft dan toch.

Met nummers als Tales that Witness Madness en From Beyond the Grave herpakt het duo zich gelukkig weer, zodat met tevredenheid naar het einde van het album toe gegriezeld kan worden. De Uptempo afsluiter Unbreakable is gelukkig ook zeker niet een van de minste tracks van het album. Alleen het ballad-achtige Condemned, The Prisoner doet mij helemaal niks, ik vind dit echt de minste track van het album.

In z'n algemeenheid vind ik het zeker prettig dat het duo van Bloody Hammers tegenwoordig wat meer gevarieerd musiceert dan in de begindagen. Dat brengt mij tot de voorzichtige conclusie dat er na zes releases nog altijd progressie zit in het gebodene. Wat mij betreft gaat het duo dan ook nog lekker even verder op het ingeslagen pad!

Devallia - Organ, Piano, Keyboards

Anders Manga - Vocals, Bass, Guitars