Rogga Johansson - Entrance to the Otherwhere

• BandRogga Johansson [SE]
• TitelEntrance to the Otherwhere
• Release datum19-07-2019
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal, Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. The Re-emergers
02. Till Bergets Puls
03. When The Otherwhere Opens
04. Giants Walking At Night
05. As Evil Seeps Out
06. Berget Vaknar
07. Entrance To The Otherwhere
08. A Journey Into Fear
09. In The Grip Of Garpedans

De Zweedse multi-instrumentalist / alleskunner Rogga Johansson komt hier met fikse regelmaat voorbij. Dat is logisch ook, want hij zit inmiddels in een ontelbaar aantal bands. Alsof dat nog niet genoeg is heeft ie sinds kort ook nog een band gewoon onder zijn eigen naam. In 2017 verscheen een eerste album Garpedans, dat me blijkbaar ontgaan is. Eerder dit jaar verschenen van Rogga Johansson - de band dus - al twee EP's, vorige maand opgevolgd door een tweede langspeler: Entrance to the Otherwhere.

Hierop doet hij bijna alles zelf, al kan hij tegenwoordig niet meer om de drum-skills van Brynjar Helgetun heen; die vergezelt hem bij inmiddels wel heel veel bands en projecten. Eerlijk gezegd vraag ik me af waar het punt van verzadiging ligt betreffende Johansson-releases, want verrassend kan de muzikale insteek nauwelijks nog zijn. Ik verwacht dan ook niks anders dan de inmiddels overbekende, zagende melodieuze Swedeath.

En om de verrassing er dan maar direct af te halen: die krijgen we hier in de basis ook zeker voorgeschoteld, maar toch is er wel wat meer aan de hand. Ik heb namelijk het idee dat het materiaal op Entrance to the Otherwhere wat meer leunt op de (deprimerende) atmosfeer, en ook wat melodieuzer is dan zijn werk met andere bands. De combinatie van enig graafwerk in mijn geheugen en digitaal opzoekwerk (ik geef het eerlijk toe) levert vervolgens de oplossing op, op het door mij zelf opgeworpen vraagstuk waar ik een referentie kan bedenken: en dat is Demiurg.

Het album Slakthus Gamleby (het geeft goed aan hoe Johansson denkt over zijn geboorteplaats, maar dat is een heel ander verhaal) uit 2010 was een pareltje op het gebied van melodieuze, doomy, soms zelfs gotische death metal, waarop de inbreng van de Nederlanders Ed Warby (drums en zang) en Marjan Welman (zang) mij op het spoor bracht van deze band. Het blijkt dan ook dat het album Garpedans eigenlijk een vervolg was op de band Demiurg. Het verklaart de titel van dit nieuwe album, maar de voornaamste link horen we toch met afsluiter In The Grip Of Garpedans; een absolute klaagzang als slotakkoord.

En dan ben ik achteraf toch blij dat Johansson nog altijd kan verrassen - hoe minimaal ook. Natuurlijk horen we nog altijd het verwachte old school zagende, stoempende en ook groovende gebeuk voorbij komen. Het interessante zit hem in de meer, ik noem het maar even gevoelige aanpak, die de albums van de band onder eigen naam kenmerkt - ik heb uiteraard voor de gelegenheid ook Garpedans er bij gepakt. Kwaliteit is sowieso altijd aanwezig bij Johansson producties, een subtiel zijsprongetje is daarbij meer dan welkom!