Loading...

Iced Earth - Iced Earth (30th Anniversary Edition)

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 30-12-2020

Tracklist

01. Iced Earth
02. Written On The Walls
03. Colors
04. Curse The Sky
05. Life And Death
06. Solitude
07. Funeral
08. When The Night Falls

Voor Iced Earth geldt hetzelfde als voor veel andere bands (en uiteraard ook voor veel andere zaken buiten de muziekindustrie). Corona maakt het onmogelijk om samen te komen en te werken aan nieuwe muziek. Hun laatste reguliere album Incorruptible dateert van 2017, nieuw werk zal noodgedwongen dus nog even op zich laten wachten. Een goede tijd dus om je bezig te houden met alternatieve projecten.

In dit geval gaat het om de opnieuw gemixte en gemasterde heruitgave van het zelfgetitelde debuutalbum, dat in 2020 het dertigjarige jubileum viert. Bandopperhoofd Jon Schaffer is geen man om stil te zitten, en bedacht dit om de periode tot nieuw werk te overbruggen. Z'n label zal dit ongetwijfeld een goed idee hebben gevonden, de decembermaand is immers de uitgelezen tijd om met bijzondere uitgaven te komen, ideaal als cadeautje voor onder de kerstboom. Overigens verschenen in 2002 en 2011 ook al geremasterde uitgaven (allemaal via hetzelfde label) dus ik heb wel wat vraagtekens over de zin er van. Dat doet dan weer niks af aan de kwaliteit van deze nieuwste versie, die voldoet aan de eisen van deze tijd.

Ik vind het vooral wel geinig om te horen hoe goed dit debuutalbum aansluit op de Purgatory-EP die twee jaar geleden uitkwam. Logisch ook, aangezien die band en z'n muziek precies de voorloper was van Iced Earth. Een belangrijke overeenkomst is de vocale invulling van Gene Adam, die altijd al verdeelde reacties opriep. Zowel bij Purgatory als op deze eerste plaat van Iced Earth blijkt wat mij betreft echter dat zijn stem juist heel goed bij de muziek past, en zijn stem precies dat goede rauwe randje toevoegt.

Tracks als bijvoorbeeld Written On the Walls, Colors en Funeral blijven toch wel hele fijne nummers, die hier toch net even wat harder knallen in hun nieuwe jasje. De verschillende elementen klinken net wat beter uitgelicht, hetgeen de dynamiek ten goede komt. Qua composities leek de band nog wat zoekende, logisch, het betreft immers een eerste album. Toch vind ik juist de charme van het zoeken naar de goede, logische vorm zo heerlijk. Laat dan een nummer maar net wat te lang doorzeuren, of een bepaalde passage (nog) niet helemaal passend. De potentie was al goed hoorbaar, al is dat achteraf natuurlijk makkelijk lullen.

Gene Adam - zang

Dave Abell - bas

Mike McGill - drums

Randy Shawver - gitaar

Jon Schaffer - gitaar