Loading...

HeXen - Being And Nothingness

Gepost in Reviews door Geert van der Laan op 29-04-2012

Tracklist

01. Macrocosm
02. Grave New World
03. Defcon Rising
04. Private Hell
05. Walk As Many, Stand As One
06. Stream Of Unconsciousness
07. Indefinite Archetype
08. The Nescient
09. Nocturne

Begonnen als jongeren met een liefde voor Megadeth en Metallica, is HeXen uitgegroeid tot een band die alle bruikbare elementen uit het genre gebruikt om een eigen brouwsel van te creëren. Via Pulverised Records volgt hun tweede album getiteld Being And Nothingness. De biografie meldt ons dat het voor fans van Megadeth, oude Testament, Cynic en Death bedoeld is. Dit klinkt aardig divers en zorgt voor een flinke dosis nieuwsgierigheid naar de muziek.

De hiervoor genoemde bands liggen qua muziekstijl wat uit elkaar en dit geldt ook voor de muziek die HeXen brengt. Het album opent met een sfeervolle piano-intro die zo op een progressieve plaat had gepast. Met de ondersteuning van toetsen en prachtige melodielijnen weet het nummer zich te ontpoppen tot een geweldige intro, die de aandacht volledig behoudt en je goed in de stemming laat komen voor hetgeen dat volgt. Met akkoorden en flink wat technisch gitaargeweld barst Grave New World los. De thrashy riffs slaan je al snel om de oren en al direct zit je in de “hoofdschud-modus”. Het album heeft een lekker wegluister gehalte maar echt memorabel wordt het pas na enkele luisterbeurten.

Kenmerkend voor de stijl van Hexen zijn de vele dubbele leadpartijen van de gitaristen, overwegend snel drumwerk en sporadisch gebruik van toetsen. Sommige melodieuze passages zijn prachtig, anderen klinken te gekunsteld ondanks dat ze technisch wel knap in elkaar steken. De drums klinken af en toe wat lomp waardoor de nadruk meer komt te liggen op het gitaarwerk. De afwisseling tussen typerende heavy metal en thrash riffs zorgt voor afwisselend spel. De productie klinkt heel open waardoor alle instrumenten goed uit de verf komen. In sommige passages ontbreekt er een slagpartij van de gitaar waardoor het ietwat leeg aanvoelt met alleen de meerstemmige melodieën. Deze passages klinken dan iets minder krachtig maar de meeste stukken zitten gelukkig vol met gaaf slaggitaarwerk. De rustige momenten die het album kent zijn erg aangenaam tussen het brute geweld door.

Als finale schotelt HeXen een heus concept voor genaamd Nocturne, bestaande uit acht hoofdstukken die in totaal 15.09 minuten klokt. Hier wordt de diversiteit ingezet om het verhalend concept te ondersteunen. Eigenlijk is dit laatste nummer een muzikale compilatie te noemen van het geheel. Zeker noemenswaardig is dat het mooie artwork van de hand van Kristian Wahlin (Necrolord) afkomstig is, die bekend is van zijn werk voor o.a. Dissection, Emperor en King Diamond.

HeXen duikt met hun tweede album de poel van de zware metalen in om doordrenkt aan wal te klauteren met een emmer vol met eigen gemengd geheel. Het is agressief, avontuurlijk, emotioneel en intelligent. Voer voor gitaarfreaks en ruimdenkende thrashers.

Ronny Dorian - gitaar

Artak Tavaratsyan - gitaar

Andre Hartoonian - zang, bas

Gio Loyola - drums