Endtime Odyssey - City In Decay

• BandEndtime Odyssey [BE]
• TitelCity In Decay
• Release datum12-10-2018
• LabelEigen beheer
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Progrock / metal

Tracklist

01. Burned Up
02. Sinners' Paradigm
03. City in Decay
04. Metal on Skin
05. Essence of Time
06. A Life of Pretence
07. Stargazer

Endtime Odyssey is een Belgische metalband die in 2012 het levenslicht zag. In 2015 bracht de band in eigen beheer een eerste EP uit, eind 2018 opgevolgd door de langspeler City In Decay. Deze laatste betekent tevens mijn kennismaking met de band.

City In Decay is gemixt en gemasterd door Mendel Bij De Lei van Aborted. Dat is op zich interessant, misschien zelfs wel bijzonder, maar zet je mogelijk wel op het verkeerde been voor wat betreft de muzikale richting die je kunt verwachten. Endtime Odyssey brengt namelijk de klassieke mengeling van een beetje progressieve rock en een stuk meer metal. Denk daarbij gerust aan Dream Theater-achtige muziek, of een minder heavy versie van Tool (luister maar eens naar Metal On Skin).

Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik niet volledig onder de indruk ben van de kunsten van Endtime Odyssey. Nee, dat zeg ik niet helemaal goed, maar ik zal het uitleggen. Met hun muzikale ideeën is op zich niet zo heel veel mis, het is echter de uitvoering waar ik zo af en toe moeite mee heb. Wanneer het album begint met Burned Up lijkt er nog niet zo veel aan de hand. Een prima opener, lekker in het gehoor liggende metal, een goed-lopende track die zeker niet te ingewikkeld in elkaar zit, maar gewoon prima weg luistert. Ook titelnummer City In Decay en het pretentieloze Essence Of Time kan ik prima beluisteren. Daarna heeft ook A Life of Pretence z'n momenten, vooral de keyboard-laagjes en toefjes jazz vallen hier op.

Maar gaandeweg het album wil ik niet langer om de hete brei heen draaien: het struikelblok hier is de cleane zang van Lio Meessen. Al wordt er bij vlagen interessant gemusiceerd, een langer nummer zoals Metal On Skin, of de meer gevoelige afsluiter Stargazer (heeft gelukkig niks met Rainbow te maken), zijn niet gebaat bij deze manier van zingen. Het zorgt er voor mij persoonlijk voor dat ik helaas niet met plezier naar met name deze tracks kan luisteren.

Dat de heren van Endtime Odyssey wel degelijk de nodige talenten hebben is op City In Decay desalniettemin te horen. Productioneel en compositorisch hebben de muzikanten de zaken op orde; ik denk dat er ook nog wel groei mogelijk is, die potentie heeft de band ook wel denk ik. De zang kan echter roet in het eten gooien wanneer je ongedwongen van deze hedendaagse prog wil genieten.