Orchid - The Mouths Of Madness
- Orchid [US]
- The Mouths Of Madness
- 26-04-2013
- Nuclear Blast [DE]
Tracklist
01. Mouths Of Madness
02. Marching Dogs Of War
03. Silent One
04. Nomad
05. Mountains Of Steel
06. Leaving It All Behind
07. Loving Hand Of God
08. Wizard Of War
09. See You On The Other Side
De Amerikanen van Orchid Black Sabbath adepten noemen is een open deur. Wanneer je echter naar hun muziek luistert ontkom je er niet aan, zo ontdekte ik een maand of twee geleden toen ik hun EP Wizard Of War besprak. Daarin verklapte ik ook al dat die EP een voorbode was voor een aanstaand nieuw album. The Mouths Of Madness is er inmiddels, maar eens even luisteren of ik nog wat toe heb te voegen aan mijn bespreking van de eerdere single.
Ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat het overwegend zonnige San Fransisco als voedingsbodem dient voor zo'n neerslachtige muziek als die hier gebracht wordt. Opener en titelnummer Mouths Of Madness laat geen enkele twijfel bestaan over de muzikale bedoelingen van Orchid. De doom/rock met psychedelische, hippische (nee, geen paarden) inslag die uit de speakers beukt lijkt rechtstreeks afkomstig uit de eerste helft van de jaren '70, en inderdaad nog altijd simpelweg terug te voeren op de oervaders van deze muziekstroming, Black Sabbath. Sommige riffs, hele korte passages en zanglijntjes zijn zelfs rechtstreeks gekopieerd, wel heel subtiel, en succesvol geïntegreerd in de eigen composities.
De meeste nummers hebben een bovengemiddelde speelduur, zo'n minuut of zes, zeven, waardoor de band alle gelegenheid krijgt om te spelen met tempo's en solo's. Het schrijven van pakkende liedjes gaat Orchid echter zodanig goed af, dat de nummers nergens gaan vervelen, en de muziek een behoorlijk pakkende touch krijgt. Naast het creëren van die bekende occulte sfeer zijn dat toch wel de pluspunten voor deze band.
Gespeeld wordt er met sampletjes en simpele toevoegingen, die sfeerverhogend werken. Zoals het pianospel in Mountains Of Steel, met lekker chaotisch slot; of de macaber klinkende kerkklokken aan het eind van Silent One (heerlijk intro!). Eenvoudig maar uiterst doeltreffend om de aandacht vast te houden. Overigens blijkt de eerder verschenen single Wizard Of War de spreekwoordelijke uitzondering op de langere tracks. Rechttoe rechtaan rockt dit nummer je de ballen uit de broek.
Aan het begin van elk nummer heb ik zoiets van: waar heb ik dit eerder gehoord, en vrijwel altijd kom ik dan bij Black Sabbath uit. Tja, ik kan er ook niks aan doen dat Orchid muziek maakt die er zo nadrukkelijk op lijkt. Maar o, wat is dit fijne muziek om te beluisteren. Simpel gezegd bestaat The Mouths Of Madness uit een verzameling ijzersterke nummers, gebaseerd op minstens zo sterke riffs. De bandleden hebben overduidelijk het grootste plezier in wat ze doen, en de authenticiteit spat er van af. Muziek van liefhebbers voor liefhebbers. Verslavend lekker
