Ande - Het Gebeente

• BandAnde [BE]
• TitelHet Gebeente
• Release datum07-01-2017
• LabelEigen beheer
• Genre Black metal

Tracklist

01. Intrede
02. Argwaan
03. Gebukt
04. Oud en Vet
05. Leeg
06. Uittrede

Het eerste album van Ande, Licht (2015), hebben we bij WingsOfDeath nog aan ons voorbij laten gaan, al weet ik eigenlijk niet meer precies waarom. De opvolger Het Gebeente is net uit, en die heb ik eens aan een luisteronderzoekje onderworpen.

Ande is het eenmansproject van de Belgische muzikant/componist Jimmy Christiaens, waarvan ik geen idee heb wat hij verder in de muziekbusiness nog uitspookt. Met Ande vervaardigt hij in elk geval smerige edoch zeer sferische black metal. Nou is die atmosferische black over het algemeen wel aan Belgische acts toevertrouwd, daar ben ik in de loop van de laatste paar jaar wel achter gekomen. Maar juist in die richting gaat de muziek van Ande niet helemaal. Hier horen we meer de rauwere en koudere variant die in de jaren '90 in het Noorse hoogtij vierde; ik moet hier vooral aan Burzum denken.

Intrede is een kort, sferisch piano-intro, dat de luisteraar echter op het verkeerde been lijkt te zetten. Wat volgt is een ziedend stuk opgefokte old school black in de vorm van Argwaan. Gelukkig blijkt gaandeweg dit nummer al snel dat Ande zich niet blind staart op slechts die oude stijl (tremolo picking, blasts), en voor de dag komt met vaardige tempowisselingen, waarin ook vleugjes melodie verstopt zitten. Wat wel blijft is die typisch hese krijs; elementair voor de sfeer, maar niet mijn favoriete vocale uiting.

Die tempowisselingen blijken elementair voor de muziek van Ande, de overwegend lange tracks staan er bol van. Dat is maar goed ook, want juist die afwisseling is nodig om de lange nummers interessant te houden. Christiaens slaagt daar in mijn beleving goed in, zodat de nummers prettig beluisterbaar blijven. Debet daaraan is ook de weliswaar sobere, maar degelijke productie, waardoor de verschillende elementen allemaal prima te volgen zijn. Wel zo prettig natuurlijk.

Vooral Leeg, misschien wel het meest uitgebalanceerde nummer van dit album, is gebaat bij de combinatie afwisseling - tussen een muur van gitaarriffs en melancholisch bijna clean getokkel - en atmosfeer. Wat mij persoonlijk betreft is Het Gebeente van Ande een aangename verrassing: zeer degelijk uitgevoerde, gevarieerde black in een fijne duistere sfeer!